Van bladerbed tot boxspring: de geschiedenis van ons bed
Zolang er mensen bestaan, wordt er al geslapen. Maar dat wij dat elke nacht in een comfortabel bed gaan liggen, op een zacht matras en onder een warm dekbed - dat is natuurlijk lang niet altijd zo geweest! Van bladerbed tot boxspring: dit is de geschiedenis van ons bed.
Slapen in de prehistorie
In de prehistorie ging het er, tja, nogal primitief aan toe. Er zijn zelfs bewijzen dat er in bomen werd geslapen. Dat zou voor de ontdekking van het vuur geweest zijn. Nadat het vuur de grootste nachtelijke gevaren op afstand kon houden, sliepen de neanderthalers per toerbeurt op de grond, onder een dierenhuid. Waarschijnlijk legden zij bloemen en kruiden bij hun slaapplek voor een aangename geur en om ongedierte te verjagen. Dus hoe primitief de omstandigheden ook waren; blijkbaar hebben wij altijd al geprobeerd om onze slaapplek zo aangenaam mogelijk te maken!
Het eerste matras
Tijden de neolithische periode (11.000 jaar voor Christus) werd waarschijnlijk gebruik gemaakt van een eerste soort matras. Door bladeren en gras of een bult stro met daarop een dierenhuid neer te leggen, hoefde men niet meer rechtstreeks op de grond te slapen. In Perzië en Egypte werd het matras verder ontwikkeld door gebruik te maken van een hoes met vulling. De nomaden in het oude Perzië vulden een geitenhuid met water (het eerste waterbed!) die ze overdag lieten opwarmen in de zon. Inventief! De Egyptenaren vulden hun kussens met palmtakken, zodat ook zij zacht konden liggen.
Het eerste bed
De Egyptenaren ontdekten als eerst de grote voordelen van het slapen boven de grond. Door te slapen in verhoogd bed hadden ze veel minder last van kou en ongedierte. Dit idee werd dan ook al snel overgenomen door de Grieken en de Romeinen. Althans, het rijke deel daarvan. Terwijl rijke Romeinen in een houten bed sliepen, op een matras van eendenveren, lagen armelui nog altijd met een deken op de grond. In het Romeinse Rijk werd het bed dan ook echt een statussymbool en niet alleen gebruikt om in te slapen, maar ook om in te conserveren en te eten.
Het eerste kussen
Ook het eerste kussen stamt uit het oude Egypte. Maar denk niet dit kussen lekker lag… Deze rijkelijk gedecoreerde hoofdsteunen waren namelijk gemaakt van hout of steen. Ze waren bedoeld om het meest kostbare lichaamsdeel - het hoofd - van te ondersteunen. Deze hoofdsteunen werden alleen gebruikt door de elite; lieden als farao’s, hogepriesters en rijkere burgers. Ook in China werden eeuwenlang alleen harde kussens gebruikt, zoals van porselein. Zachte kussens zouden namelijk schadelijk zijn voor de bloedsomloop, vitaliteit en demonen onvoldoende op afstand houden. De Grieken en Romeinen waren de eersten die zacht materiaal gingen gebruiken en gelukkig werd dit gemeengoed!
Hemelbed of bedstee
In de middeleeuwen bestonden er twee soorten bedden. Het rijke deel van de bevolking sliep in een hemelbed. Niet alleen omdat er mooi uitzag (het hemelbed was het pronkstuk van elke woonkamer), maar ook omdat het functioneel was. De gordijnen hielden tocht tegen en de hemel beschermde tegen stof en ongedierte. Ondertussen sliepen de armen op juten zakken gevuld met stro. Met een beetje geluk hadden zij een bedstee tot hun beschikking, waar vaak met de hele familie op werd geslapen. En wel in zittende houding, want men was doodsbenauwd dat al het bloed naar het hoofd zou zakken en ze nooit meer wakker zouden worden!
De eerste boxspring
Een boxspring is de Engelse benaming voor een ‘bak met veren’ en dat is het in feite ook. Nadat iemand aan het eind van de 19e eeuw op het lumineuze idee kwam om springveren uit een rijtuig te gebruiken voor een bed, werd rond 1930 het eerste boxspring matras ontwikkeld. De boxspring anno nu bestaat uit een matras met binnenvering met een matrasdrager. Deze matrasdrager is gevuld met metalen spiraalveren en zorgt dankzij de loze ruimte voor extra ventilatie in de bodem. Door de goed verdeelde vering is een boxspring uitermate comfortabel, helemaal in combinatie met boxspring matras en topdekmatras. Zo kunnen we tegenwoordig heerlijk slapen, zonder harde kussens, bladeren of dierenhuiden!
